5 اشتباه یک باریستای تازه کار

آیا به اندازه‌ی کافی عاشق قهوه هستید تا به عنوان یک باریستا مشغول به کار شوید؟ بسیاری از افراد بخاطر اشتیاقشان به قهوه به باریستا شدن فکر می‌کنند و دوره‌های کارآموزی آن‌را می‌گذرانند. اما گاهی در میانه‌ی این مسیر، راهمان را گم می‌کنیم. حس درهم شکستن و ناامیدی بعد از مرتکب شدن اشتباهی، بسیار رایج است. اما دلسرد نشوید. در این مقاله استفانی ری یرا (Estefani Riera) برخی از اشتباهات رایج یک باریستای تازه کار (که البته خودش نیز مرتکب آن‌ها شده است) را با شما به اشتراک می‌گذارد، بنابراین امکان پیش آمدن این موارد برای شما کمتر خواهد شد. شما را به خواندن این مطلب دعوت می‌کنیم تا با اشتباهات احتمالی یک باریستا آشنا شده و نحوه‌ی برطرف کردن آنها را فرا بگیرید.

Estefani Riera در حالی که یک پرتافیلتر در دستش نگه داشته است، آکادمی Carbone Espresso. عکس از: Samuel Kaufman

1. به آسانی ناامید شدن

بیشتر کارآموزان دوره‌ی باریستا فعالیت خود را از یک کافی شاپ آغاز می‌کنند. اما من از یک آکادمی قهوه در ونزوئلا به نام Carbone Espresso شروع به کار کردم. مربی من چند کتاب به من پیشنهاد کرد تا بتوانم اصول اولیه‌ی قهوه را فرا بگیرم.

اولین هفته تمامی اطلاعات را گویی که بلعیدم و هر روز مطلبی جدید آموختم. بعد از تقریباً یک ماه تمام کتاب‌هایی که مربی برای من فهرست کرده بود را کامل خوانده بودم. حسی که بعد از آن در من به وجود آمد، ناامیدی بود. احساس کردم مسیرم را گم کردم. سرعت همه چیز بعد از آن موج مطالعه انگار کم شده بود و من دیگر در حال یادگیری نبودم.

اکنون این مطلب را درک می‌کنم که نمی‌توانیم خیلی سریع همه‌ی مطالب را فرا بگیریم. من به زمین مسطحی رسیده بودم اما هنوز در حال جذب اطلاعات بودم، اما این بار کمتر. چیزی که باید در نظر بگیرید این است که هرچقدر جلوتر می‌روید باید خود را برای پیشرفت‌های آهسته تر آماده کنید.

بعد از اولین دوره‌ی آموزشی‌تان دلسرد و مأیوس نشوید. البته باید گفت بسیار طبیعی است اگر احساس کنید که سرعت شما نسبت به شروع کارتان مخصوصاً در مقایسه با دوره‌ی آموزشی کم شده است.

Ann Le Grand در حال عصاره گیری از قهوه در کافه مودا (Moda Café) ، پرو. عکس از: Soley Escobar

2. درجا زدن

بعد از پایان دوره‌ی آموزشی ام، در همان آکادمی شروع به کار کردم. رؤیایی مبهم برای باریستای حرفه ای شدن در سرم می‌پروراندم، اما هیچ برنامه‌ی مشخصی برای رسیدن به این رؤیا نداشتم. موقعیتی برای من فراهم شد تا بتوانم به عنوان مربی اصلی دوره‌های باریستا فعالیت کنم، اما یک مشکل وجود داشت، من آماده نبودم.

دلیل عدم آمادگی من این بود که تمام مدت در ساحل امن خود دراز کشیده و برای یادگیری مطالب جدید هیچ اقدام خاصی نکرده بودم. بنابراین نمی‌توانستم برای نقش جدید آمادگی داشته باشم. اگرچه کارم را به خوبی انجام داده بودم، ولی چیزی به دانسته‌های خود اضافه نکرده بودم. خود را در معرض هیچ چالش جدیدی قرار نداده بودم و یا بدتر از آن هیچ هدف جدیدی برای خودم تعریف نکرده بودم.

اگرچه رؤیای بهبود توانایی‌ها و حرفه ای شدن را داشتم، ولی هیچ کدام از وسایل گران‌قیمتی که در آن آکادمی در اختیارم بود را برای بهینه سازی مهارت‌هایم استفاده نمی‌کردم.

 

مطالعه به همراه نوشیدن قهوه

بنابراین تصمیم گرفتم این روند را تغییر بدهم. من و مربی ام به کمک یکدیگر برنامه‌ی آموزشی دوره را فراهم کردیم. سؤالات بیستری پرسیدم، روش‌های متفاوت دم‌آوری را بیشتر مورد آزمایش قرار دادم و بیشتر از قبل مطالعه کردم. به جرأت می‌گویم از تجربه‌های جدید مانند اولین باری که رست کردم (و البته باید بگویم افتضاح بود) هیچ واهمه ای نداشتم. اینگونه بود که توانستم در مهارت‌هایم اعتماد به نفس بیشتری داشته باشم و برای نقش مربی اصلی آمادگی‌های لازم را کسب کنم.

همیشه مهم است از خود بپرسید قدم بعدی چیست. ممکن است از جایی که هستید و موقعیتی که دارید خوشحال باشید، اما آیا برای چالش و یا فرصت بهتر آماده هستید؟ اگر واقعاً متمایل به رشد کردن هستیم، فقط مسئولیت خودمان است که خود را به سمت جلو هل بدهیم. سؤال بپرسید، تمرین کنید، چیزهای جدید را امتحان کنید و خواهید دید تا چه حد پیشرفت می‌کنید.

 

قهرمان کانادایی رقابت‌های اروپرس 2018، Elly Cortez، در حال آسیاب کردن قهوه. عکس از: Alexander Mills

3. عدم ایجاد ارتباط با دیگر باریستاها

همیشه اطراف ما باریستاها و کافی شاپ‌های فوق العاده ای وجود دارد. آیا با آن‌ها ارتباط برقرار می‌کنید؟ من به این موضوع اهمیتی نمی‌دادم چون احساس می‌کردم هر آن چیزی که لازم است را در آکادمی دارم و نیازی به ارتباط برقرار کردن با دنیای بیرون نیست. اولین بار زمانی باریستاهای دیگر را ملاقات کردم که در رقابت‌های قهرمانی منطقه ای اروپرس در سال 2018 در کاراکاس (Caracas) شرکت نمودم. این اولین مسابقات من بود و باید بگویم آن روز واقعاً ترسیده بودم. اما موضوع بدتر این بود که آن‌جا به غیر از من همه‌ی افراد با یکدیگر آشنا بودند.

اما اشتیاق به قهوه روابط محکمی خلق می‌کند. با اینکه اکثر افراد رقبای یکدیگر محسوب می‌شدند، ولی به یکدیگر با آغوش باز خوشامد گفته و بسیار حمایتگر بودند. آن فضای گرم و صمیمانه به من کمک کرد تا موفق به کسب رتبه‌ی دوم بشوم.

 

Estefani Riera (نویسنده‌ی مقاله) در مسابقات منطقه ای اروپرس 2018 در کاراکاس. عکس از: Samuel Kaufman

ایجاد تعامل با دیگر باریستاها به من کمک کرد موارد بیشتری از خودم به عنوان یک کارآموز را ببینم. این کار چشم‌های مرا باز کرد و تازه آنجا بود که متوجه شدم اصلاً به ایده‌های دیگران اهمیتی نداده ام. به اشتراک گذاری دانش نقشی روشنگرانه و آموزشی داشت. همینطور مهارت‌هایی که برای کار در کافه بسیار حیاتی هستند، یعنی همکاری و کار گروهی، را در من بهبود بخشید. امروزه همواره سعی می‌کنم به هر مکانی که می‌روم با باریستاها ارتباط برقرار کنم، خواه باریستاهای تازه کار خواه باریستاهای فوق حرفه ای.

4. عدم توجه به برخی از قسمت‌ها در صنعت قهوه

گاهی در بی تفاوتی نسبت به بخش‌هایی از صنعت قهوه واقعاً مقصر هستیم. من کارآموزی را می‌شناسم که هیچ مطلبی در مورد فرآوری قهوه نمی‌داند! برای من این بخش بسیار مهمی محسوب می‌شود و دلیل عدم علاقه‌ی او به یادگیری بیشتر را درک نمی‌کنم. در ابتدا فکر می‌کردم که در حال گذراندن مسیر درستی هستم، اما متأسفانه این چنین نبود.

اولین باری که قهوه را چشیدم (کاپینگ) اصلاً نمی‌دانستم چه طعمی را باید دریافت کنم. هر چقدر با تجربه تر شدم، دریافت رگه‌های طعمی متفاوت آسان‌تر شد. اوایل دو یا سه طعم را در کنار طعم‌های اصلی تشخیص می‌دادم. اما کاملاً احساس ناامیدی می‌کردم که چرا نمی‌توانم بیشتر از این تشخیص بدهم.

با پرس و جوهایی که کردم متوجه شدم که زمان زیادی را به بهبود مهارت‌های چشایی  (Sensory Skills) اختصاص نداده ام. باریستاها باید خود را برای دریافت رگه‌های طعمی و عطری متفاوت تربیت کنند. البته کار سختی است و نیاز به دوره‌های آموزشی مشخص دارد. ممکن است موضوعی که ذکر کردم به نظر شما واضح باشد، اما برای من نبود.

گاهی ما از جزئیات مهم می‌گذریم چون متوجه اهمیت آنها نیستیم. بنابراین تجربه‌ی خود را با دیگران به اشتراک گذاشته و دریابید که در کدام مهارت نیاز به زمان بیشتری دارید.

 

آزمایش دستورالعمل‌های اروپرس. عکس از: Alexander Mills

5. به فراموشی سپردن منابع اطلاعات و دانش

زمانی که کار خود را آغاز کردم از کتاب‌ها برای یادگیری درباره‌ی قهوه استفاده نمودم. کتاب‌های نویسندگانی چون آندرا ایلی (Andrea Illy) و اسکات رائو (Scott Rao) و همینطور چند مجله که توسط انجمن قهوه‌ی تخصصی (SCA) منتشر شده بود را مطالعه کردم. احساس می‌کردم از منابع قابل اطمینانی در حال یادگیری هستم ولی در حقیقت مشکل اینجا بود که من فقط با دیدگاه دو یا سه نفرآشنا می‌شدم.

یادگیری فقط مطالعه و تمرین موارد آموخته شده نیست، بلکه بهتر است گستره ای از دیدگاه‌ها با یکدیگر مقایسه گردند. زمانی که این موضوع را فهمیدم، دیگر منابع قابل اعتماد را به فهرست کتاب‌هایم افزودم. این منابع وبلاگ‌ها، پروفایل‌های شبکه‌های اجتماعی و ویدئوهای آموزشی بود. ممکن است حتی به ذهنتان هم نرسد که می‌توانید از یک ویدئوی آموزشی مطلبی را فرا بگیرید اما واقعیت این است که تحقق این امر ممکن است. بنابراین اطمینان حاصل کنید که به روز هستید و منابع لازم و مطمئنی در اختیار دارید.

 

استفاده از یک رفرکتومتر برای اندازه گیری جامدات محلول در آکادمی Carbone Espresso. عکس از: Estefani Riera

از آزمایش کردن نترسید، سؤال بپرسید و در جستجوی اطلاعات جدید باشید. کنجکاوی و تعهد شما را به اهدافتان نزدیک‌تر خواهد کرد. با در نظر داشتن پنج مورد ذکر شده احتمال اینکه در طول راه خود برای یک باریستای حرفه ای شدن دچار احساس دلسردی و یأس شوید، به شدت کاهش خواهد یافت.

نویسنده: Estefani Riera

مترجم: زهرا دادگستر

https://www.perfectdailygrind.com/2019/02/five-things-you-may-be-doing-wrong-as-a-new-barista/