سومین مسابقۀ ملی اروپرس ایران، روز 29 تیرماه 1397 در مجموعۀ تلاش تهران برگزار گردید و قهوه ای که برای مسابقه در نظر گرفته شده بود، قهوه ای از برشته کاری موآ بود و شرکت کنندگان در زمانی معین، بر سر شیوۀ دم آوری خود با اروپرس، به مسابقه پرداختند. در این مسابقه آقایان پارسا عابدینی، پوریا زیدی و امیر حسین رضایی به مقام اول تا سوم دست یافتند و کسب مقام دوم توسط آقای پوریا زیدی، ما را بر آن داشت که با ایشان گفت و گویی انجام دهیم.

در اول خودتان را معرفی می کنید؟ و در مورد ارتباطتان با قهوه و دم آوری آن هم توضیح مختصری می دهید؟

« بنده پوریا زیدی هستم. متولد ماه یازدهم سال 1375 هستم، یعنی بیست و یک سال سن دارم. کار در کافه را در سال 93 شروع کردم و در یک کافۀ خصوصی کار می کردم. ارتباطم با باریستایی حدوداً هفت ماه بعد از سالن کاری و ورود به کار کافه بود ولی با دم آوری حرفه ای قهوه حدود یکسال است که آشنا شده ام که در وی کافه بود. در واقع دوستانم مشوق بنده بودند که در صنعت قهوه ی تخصصی ورود کنم، دوستان خوبی همانند آقای علی حیدری که هد بار وی کافه بود و آقای مسعود خاکی که مشوق بنده بودند تا پیشرفت کنم.»

متد دم آوری مورد علاقۀ شما چیست؟

:« من روی متد خاصی یا شیوۀ دم آوری به خصوصی تمرکز نمی کنم یا علاقه ای شدید به یک متد ندارم، ولی خب قهوۀ مورد علاقه ام و چیزی که عاشقش هستم که دم کنم، کمکس و وی سیکس تی هستند که کمکس را بیشتر می پسندم.»

شما با خرید چند بسته از قهوۀ مسابقات و چه زمان تمرین به بهترین دم آوری خودتان رسیدید؟

:« من قبل از مسابقات، برای تمرین خیلی محدودیت ها داشتم. از جمله جای تمرین کردن و … . ولی با این شرایط با خرید چهار بسته قهوۀ مسابقات که می شود یک کیلوگرم، تمرینم را شروع کردم. حدود یک هفته تا یک هفته و نیم و روزانه حدود یک تا دو ساعت تمرین داشتم. به دلیل مشغله هایی که داشتم زمان زیادی برای تمرین در روز نداشتم و به دلیل کمک و لطف یکی از دوستان توانستم متد خودم را در بیاورم.»

در مورد روش دم آوری خودتان در مسابقه توضیحی می دهید؟

:« اگر لطف کنید و وارد دم آوری من در مسابقات نشویم، شاید بهتر باشد، چرا که قصد دارم ایونت و رویدادی برگزار کنم که در آن در مورد اروپرس و دم آوری ام توضیحات کامل را بدهم.»

شما توجه به چه نکات و پرامترهایی را در دم آوری اروپرس مهم می دانید؟

:« برای من مهم ترین نکته، تی دی اس آب بود. [ TDS شاخص میزان مواد محلول در آب مانند املاح معدنی ] نکتۀ دیگری هم که خیلی به آن توجه کردم، بلومینگ بود که برای قهوۀ مسابقات خیلی بلومینگ مؤثر بود. به نظر من قهوه به گونه ای بود که با بی توجهی تلخی بالایی می گرفت و کلا به هم می ریخت. تی دی اسی که من در نظر گرفته بودم، تی دی اس 130 بود، ولی تا صد و پنجاه جا داشت که رعایت شود.»

شما در تمرین خود چگونه پیش رفتید؟

:« ما اول سعی کردیم روی آب ثابت و گرماژ قهوۀ ثابت کارمان را شروع کنیم و بیشتر دمای آب را تغییر می دادیم. از 75 درجه تا 85 درجۀ سانتی گراد رنج دمای آب بود. وقتی به نسبت دمای آب ثابتی رسیدیم، سعی کردیم با آب های مختلف و تی دی اس های مختلف، قهوه را تست کنیم. همچنین دست به تغییر گرماژ قهوه زدیم، نه به مقدار زیاد، بلکه در حد یک تا سه گرم.»

به نظر شما آیا اروپرس ظرفیت آن را دارد که انواع سلیقه ها را ساپورت کند؟

:« اروپرس به قولی می گویند که یک اسباب بازی است، می توان با آن بازی کرد و انواع سلیقه ها را با آن سنجید.»

آب مصرفی شما برند خاصی بود؟

:« آب مصرفی من برند آرلیان بود که تی دی اسش 130 بود.»

در آخر، آیا سخن و نکته ای هست که بیان نشده باشد؟

:« دوست دارم نکته ای را برای دوستان باریستا و کافی لاور بیان کنم، هر چند که شاید کمی مسخره به نظر برسد. داستان بروئینگ، تی دس اس، بلومینگ و … به کنار، اینکه با علاقۀ قلبی قهوه درست می کنند و  به قهوه احساس می دهد و آن را خوش طعم می کند، به نوعی اصل کار است. هر آنچه که از دل و احساس و علاقه در کار مایه گذاشته شود، نتیجه های بهتری می تواند گرفته شود. شاید من روزی به این درجه از باور به کار نمی رسیدم، ولی خدا را شکر رسیدم. تشکر ویژه ای دارم از جناب آقای علی حیدری، مسعود خاکی و علی جوشقان، بابت تمام زحماتی که برایم کشیدند از قبیل تأمین وسایل، اسپانسرینک و… . از کمک و انرژی که به بندی دادند هم، صمیمانه سپاسگذارم. تشکر ویژه ای هم از شما دارم بابت زحماتی که متحمل می شوید.»

4 مرداد ماه 1397